Ψυχογενής Ανορεξία

Η ψυχογενής ή νευρογενής ανορεξία, είναι μια διατροφική διαταραχή, που ορίζεται, από περιορισμό της ενεργειακής πρόσληψης, σε σχέση με τις απαιτήσεις, ο οποίος οδηγεί, σε ένα σημαντικά χαμηλό βάρος σώματος, σε σχέση με την ηλικία, το φύλο, την αναπτυξιακή φάση ή τη σωματική υγεία.

Ακόμη, υπάρχει έντονος φόβος του ατόμου, ότι θα πάρει βάρος, θα γίνει παχύ, ή επίμονη συμπεριφορά, που παρεμβαίνει στην αύξηση του βάρους, ακόμη και αν το άτομο έχει ένα σημαντικά χαμηλό βάρος.

Τέλος, υπάρχει διαταραχή, στον τρόπο με το οποίο, το άτομο, βιώνει το βάρος ή το σχήμα του σώματος του, υπερβολική επίδραση του βάρους ή του σχήματος, του σώματος, στην αυτο-αξιολόγηση ή επίμονη έλλειψη επίγνωσης, της σοβαρότητας, την οποία έχει,το τρέχον χαμηλό σωματικό βάρος.

Ψυχογενής Βουλιμία

Η ψυχογενής βουλιμία, εμφανίζει επαναλαμβανόμενα βουλιμικά επεισόδια (επεισόδια υπερφαγίας). Το βουλιμικό επεισόδιο,χαρακτηρίζεται, μέσα από την κατανάλωση, σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο (π.χ μέσα σε 2 ώρες) μιας ποσότητας τροφής, που κρίνεται, χωρίς αμφιβολία, ότι είναι μεγαλύτερη, από ότι τα περισσότερα άτομα, θα έτρωγαν, σε μια παρόμοια χρονική περίοδο, κάτω από παρόμοιες συνθήκες.

Επίσης, υπάρχει ένα αίσθημα, έλλειψης ελέγχου, της συμπεριφοράς πρόσληψης τροφής, κατά τη διάρκεια του επεισοδίου (π.χ να αισθάνεται κάποιος, ότι δεν μπορεί να σταματήσεινα τρώει ή να ελέγξει το τι ή το πόσο πολύ τρώει).

Επιπρόσθετα, το άτομο, χρειάζεται, να διατρέχει, σε επαναλαμβανόμενες απρόσφορες επανορθωτικές συμπεριφορές, με σκοπό την αποτροπή απόκτησης βάρους, όπως αυτό-προκαλούμενος έμετος, κατάχρηση υπακτικών, διουρητικών ή άλλων φαρμάκων, νηστεία ή υπερβολική άσκηση.

Επεισοδιακή Υπερφαγία

Η επεισοδιακή υπερφαγία, χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενα επεισόδια υπερφαγίας. Ένα επεισόδιο υπερφαγίας, χαρακτηρίζεται, από τη κατανάλωση μέσα σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο (π.χ. μέσα σε 2 ώρες) μιας ποσότητας τροφής, που είναι σαφώς μεγαλύτερη, από, ότι οι περισσότεροι άνθρωποι, θα μπορούσαν να φάνε, μέσα σε μια παρόμοια χρονική περίοδο, κάτω από τις ίδιες συνθήκες.

Δεύτερο, υπάρχει μια αίσθηση απώλειας του ελέγχου, στην πρόσληψη τροφής, κατά τη διάρκεια του επεισοδίου (π.χ. Ένα αίσθημα, ότι δεν μπορεί κάποιος, να σταματήσει να τρώει ή να ελέγξει το τι ή το πόσο πολύ τρώει). Τα επεισόδια υπερφαγίας συνδέονται με :

  • ο ρυθμός πρόσληψης τροφής είναι πολύ πιο ταχύς από το
    φυσιολογικό.
  • η πρόσληψη τροφής εξακολουθεί μέχρι του σημείου μιας
    δυσάρεστης αίσθησης κορεσμού.
  • υπάρχει πρόσληψη μεγάλων ποσοτήτων τροφής ενώ απουσιάζει η αίσθηση της σωματικής πείνας.
  • η πρόσληψη τροφής γίνεται κατά μόνας, εξαιτίας της ντροπής που μπορεί να αισθάνεται κάποιος για το πόσο πολύ τρωει.
  • υπάρχουν αισθήματα απέχθειας (σιχασιάς) προς τον εαυτό,
    κατάθλιψης ή έντονης ενοχής μετά το επεισόδιο της υπερφαγίας.